ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ - ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΩΚΑΕΩΣ-ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
19/08/15 – 18/09/15

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Αγγελική Φωκαέως-Δημοπούλου

Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη στην πλούσια σε πολιτιστική δράση συνοικία του Πέρα. Φοίτησα σε ελληνικό δημοτικό σχολείο και σε ηλικία 10 ετών άφησα τον τόπο που γεννήθηκα, λόγω δυσχερών πολιτικών καταστάσεων και εγκαταστάθηκα οικογενειακώς στην Ελλάδα.

Η Θεσσαλονίκη ήταν η πόλη που προτίμησαν οι γονείς μου να ζήσουμε γιατί είχε θάλασσα. Στην πόλη αυτή τελείωσα τις Γυμνασιακές μου σπουδές και η επιθυμία μου ήταν να συνεχίσω στη Σχολή Καλών Τεχνών, που όμως υπήρχε μόνο στην Αθήνα. Έτσι, φοίτησα στη Σχολή Φυσιοθεραπευτών Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, παντρεύτηκα και απέκτησα δύο κόρες. Εργάσθηκα σαν Φυσιοθεραπεύτρια στο Β’ Νοσοκομείο Ι.Κ.Α. Παναγία επί 22 έτη και στη συνέχεια ως εργαστηριακός επιστημονικός συνεργάτης για μια δεκαετία στο Α.Τ.Ε.Ι.Θ. Σίνδου. Παράλληλα, σε κάθε εικαστική εκδήλωση που γινόταν είτε στη Σχολή ή στο νοσοκομείο συμμετείχα ενεργά.

Η αγάπη μου για τα εικαστικά άρχισε από τα παιδικά μου χρόνια στην Πόλη, μέσα από το οικογενειακό μου περιβάλλον που είχε έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο. Τα μουσικά ακούσματα από την πλευρά του παππού μου που ήταν μουσικοσυνθέτης βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής μ’ έκαναν να αγαπήσω τη μουσική. Η μίξη των χρωμάτων πάνω στο μετάξι, η κατεξοχήν εργασία του πατέρα μου που είχε βαφείο, μου δημιούργησαν την αγάπη για το χρώμα και τις διαβαθμίσεις του. Έτσι, αισθάνθηκα την ανάγκη να ασχοληθώ κι εγώ πιο ουσιαστικά με την τέχνη της ζωγραφικής.

Για αυτό παρακολούθησα συστηματικά για πέντε χρόνια μαθήματα ζωγραφικής στη Χ.Α.Ν.Θ. και συμμετείχα σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Αργότερα, συνέχισα για αρκετά χρόνια τα μαθήματα στο εργαστήρι των ζωγράφων Κατερίνας Δημητριάδου, Αναστασίας Ζαμπέτογλου και Ελένης Χινιτίδου.

Εμπνευσμένη από τα αρώματα και τα χρώματα της Ανατολής όπου γεννήθηκα, σε συνδυασμό με τα τοπία των χωρών όπου ταξίδεψα όπως Ευρώπη, Βραζιλία, Ινδονησία, Λατινική Αμερική, συνέχισα να ζωγραφίζω προσπαθώντας να αποτυπώσω διάφορες εικόνες που μου έκαναν εντύπωση.

Δεν θα ξεχάσω την πρώτη εικόνα των παιδικών μου χρόνων που έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου. Στην Πρίγκηπο ένας δάσκαλος ζωγραφικής με τους ενήλικες μαθητές του και τα καβαλέτα τους ήρθαν να ζωγραφίσουν ένα ψαράδικο ταβερνάκι στηριγμένο σε πασσάλους μέσα στη θάλασσα. Μια μαγευτική αποτύπωση της απλότητας πάνω στο μουσαμά. Αυτή η εικόνα της θάλασσας με ακολουθούσε πάντα στις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις.

Ελπίζω η έκθεση αυτή να γίνει για μένα η αφορμή να συνεχίσω τη ζωγραφική μου έμπνευση και δημιουργία και να εξελιχθώ καλλιτεχνικά.

                                                      Με τιμή,

                                                      Αγγελική Φωκαέως Δημοπούλου.